Connecting Agri & Food heeft een benchmark uitgevoerd van alle beschikbare keurmerken voor varkensvlees, naar aanleiding van de Boer-tot-Bordstrategie die de Europese Commissie lanceerde in mei 2020.

De doelstellingen van de EU zijn ambitieus: ze wil onder andere de boeren concurrerender maken en een stabiel inkomen bieden. Keurmerken, zoals voor dierenwelzijn, vormen een belangrijk onderdeel van de strategie om producenten en consumenten met elkaar te verbinden.

Keurmerken voor varkensvlees komen voor in de meeste lidstaten. Bijna al deze labels bevatten normen voor bezettingsdichtheid en soms normen voor uitloop naar buiten, vrijloop kraamhokken, transport van dieren, alsook alternatieven voor castratie en het niet couperen van staarten. Sommige labels bevatten ook andere kwaliteitskenmerken zoals smaak, non-GMO, geen antibiotica, en de CO₂-footprint. Een paar labels (bijvoorbeeld Initiative Tierwohl en Bienestar Aminal Certficado Welfair) zijn gebaseerd op een systeem met punten, waarbij varkenshouders een aantal keuzemogelijkheden hebben om het ene aspect van dierenwelzijn te vervangen door een ander.

Als de Commissie er op de een of andere wijze in slaagt private keurmerken zodanig te versterken dat het leidt tot een meerprijs in de winkel – en dat hoeft maar een paar procent meer te zijn – dan ontstaat er extra toegevoegde waarde. Er moet echter met verschillende zaken rekening worden gehouden, zoals de controlekosten, het afnemende aandeel van het varkenskarkas dat onder de noemer varkensvlees wordt verkocht, en marktorganisaties moeten gestimuleerd worden om private keurmerken verder te ontwikkelen. De kritische succesfactor is en blijft dat varkenshouders worden gecompenseerd voor de extra kosten van hogere dierenwelzijnsnormen.